22/12/09

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
Νεαπόλεως 25, arpa_vyrona@yahoo.gr, http://aristeriparemvasivyrona.blogspot.com

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 2008 ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ – ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ

Ένα χρόνο μετά το Δεκέμβρη του 2009, που ξεσήκωσε μαθητές, νέους, εργαζόμενους, άνεργους και μετανάστες, για τη δολοφονία του Αλέξη από τους αστυνομικούς, τα αίτια παραμένουν για ένα νέο ξεσηκωμό.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αλλά, ο αυταρχισμός και η βία της κρατικής εξουσίας συνεχίζονται και εντείνονται απέναντι σε όσους διεκδικούν και αγωνίζονται. Δίκες στήνονται για να κηρυχθούν απεργίες παράνομες (λιμάνια, καθαριότητα Δήμου Αθήνας, κ.α.). Καταδίκες, πρόστιμα και ποινές επιβάλλονται για να ελέγξουν τις αντιδράσεις μας. Οι διαδηλώσεις πνίγονται στα χημικά και δέχονται επιθέσεις των ΜΑΤ και των ομάδων Δ, με συνέπεια τραυματισμούς διαδηλωτών, ακόμα και βαριά, όπως της αγωνίστριας Α. Κουτσουμπού. Οι προσαγωγές έφτασαν μόνο τις 2 μέρες των διαδηλώσεων στις 820 στην Αθήνα. Οι έλεγχοι στοιχείων και τα κρούσματα σωματικής έρευνας πληθαίνουν. Οι κάμερες πολλαπλασιάζονται και οι παρακολουθήσεις των επικοινωνιών γίνονται πλέον με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς εισαγγελική εντολή. Και όλα αυτά μαζί και με τη δράση παρακρατικών συμμοριών που απειλούν και τρομοκρατούν αγωνιστές των κινημάτων και μετανάστες.
Η αστυνομοκρατία επιβάλλεται σε κάθε γειτονιά, σε κάθε δρόμο. Στο Βύρωνα το ζούμε με την όλο και πιο πυκνή παρουσία ομάδων Δ, με τους ελέγχους σε κατοίκους που κάνουν αφισσοκολήσσεις, με την τακτική παρουσία ασφαλιτών και αστυνομικών στους χώρους των σχολείων. Στο Κερατσίνι έγινε ακόμα και εισβολή στο Δημαρχείο, παρά τη αντίθετη γνώμη των Δημοτικής Αρχής. Οι εισβολές σε σπίτια, γραφεία, στέκια και το στήσιμο κατηγοριών είναι η μέθοδος που επιστρατεύεται. Οι συλλήψεις είναι καθημερινές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, που είχε την τύχη της φωτογραφικής αποκάλυψης της σκευωρίας, είναι το φόρτωμα σακιδίου με μολότωφ στον φοιτητή με τις πυτζάμες.
Αυτό το κλίμα του φόβου, της ανασφάλειας, της αστυνομοκρατίας και της καταστολής είναι απαραίτητο για το πολιτικό σύστημα που θέλει να μας οδηγήσει σε εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, μετατρέποντας την εργασία σε φτηνή, ευέλικτη, περιοδική και ανασφάλιστη και τους ανθρώπους σε αναλώσιμη ύλη για τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Από κοινού κόμματα εξουσίας, εργοδότες, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΜΜΕ μας τρομοκρατούν με την κρίση και τα δημοσιονομικά ελλείματα για να αποδεχτούμε την ανάγκη θυσιών, τη λιτότητα, τη φορομπηξία, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών, τις ιδιωτικοποιήσεις. Να είμαστε διαιρεμένοι σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς, που θέλουν να μας τους επιβάλλουν ως δικές μας σκέψεις : «Σε Έλληνες που τεμπελιάζουν και σε μετανάστες που φταίνε για την ανεργία & την εγκληματικότητα. Σε παλιούς που έχουν προνόμια & είναι συντεχνίες και σε νέους που δεν μπορούν να έχουν δικαιώματα γιατί είναι βίσματα. Σε εργαζόμενους στο δημόσιο που είναι βολεμένοι & περιττοί και σε εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που τα πληρώνουν όλα, αλλά έχουν σκυμμένο κεφάλι»
Επιδιώκουν τη διάσπαση της τάξης για να πετύχουν την κοινωνική συναίνεση στην εξουσία και φτιάχνουν το απαραίτητο κλίμα για να την προωθήσουν.
Όμως, οι κοινωνικές αντιστάσεις πληθαίνουν. Οι συγκεντρώσεις, οι πορείες, οι διαδηλώσεις είναι καθημερινές για το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στις ελευθερίες. Απλώνονται σε πολλές πόλεις της χώρας. Στην Αθήνα την Κυριακή και τη Δευτέρα 6 και 7 Δεκέμβρη κατέβηκαν στους δρόμους χιλιάδες άνθρωποι. Την Τρίτη πάλι χιλιάδες. Αγνοώντας τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και όσους κηρύττουν τη συναίνεση και καλλιεργούν αυταπάτες και αναμονή. Εμφανίζονται στοιχεία εργατικής αντίστασης, όπως τα πρωτοβάθμια σωματεία που κήρυξαν απεργία για τις 17/12. Απομένουν πολλά να γίνουν για να κερδηθεί η αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων κόντρα στη διάσπαση, την περιχαράκωση και την υποταγή. Για να ξαναγίνει υπόθεση του κόσμου της δουλειάς η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών και η απόλαυση του πλούτου που παράγει με τη μείωση και την κατάργηση της εκμετάλλευσης.
Στηρίζουμε τις προσπάθειες για αγωνιστικές εργατικές κινητοποιήσεις
Απαιτούμε :
• Έξω η αστυνομία από τις διαδηλώσεις – Να πάψει να ανακατεύεται με τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δραστηριότητες. Να σταματήσει η αστυνομοκρατία στις γειτονιές.
• Να μην ξαναεμφανιστεί η αστυνομία σε σχολεία και σχολές. Να σταματήσουν οι περικυκλώσεις-αποκλεισμοί των πανεπιστημιακών χώρων. Αντίσταση στις προσπάθειες για κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.
• Να τιμωρηθούν οι αστυνομικοί που είναι υπεύθυνοι για τις δολοφονικές επιθέσεις, τους ξυλοδαρμούς και τις σκευωρίες.
• Απελευθέρωση των συλληφθέντων διαδηλωτών.
• Να σταματήσουν οι δικαστικές διώξεις απεργών, συνδικαλιστών, κοινωνικών αγωνιστών.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Δεκέμβρης 2009